Jongvolwassenen

“Wie ben ik?”

Voel je je onzeker en/of (over) gevoelig? Vind je het lastig om aansluiting te vinden bij leeftijdsgenoten? Heb je wel eens depressieve gedachten en gevoelens? Heb je weinig motivatie tot leren of lukt het je niet te stoppen met studeren? Zit je gewoon niet lekker in je vel? Heb je last van de scheiding/problemen van je ouders?

Zo vanaf je 15e jaar tot eind 20 kom je in de jongvolwassene fase van je leven. Je gaat je losmaken van je ouders en je gaat ontdekken wie je zelf bent en wat jij belangrijk vindt. Meestal is dit een ontdekkingstocht met vallen en opstaan naar wat jij wilt en wie jij bent. Vooral bij het ”vallen” is het belangrijk dat er een familie lid of een persoon is, die je vertrouwt, die je opvangt en weer op het juiste spoor zet. Je wordt zelfstandig, maar het is wezenlijk dat je ook terug kan vallen en kwetsbaar mag zijn.

Als een soort ‘vriendelijke vreemdeling’ geef ik praktische handvatten hoe je dingen anders kan aanpakken, zodat je (weer) krachtiger, zekerder en blijer wordt. Je wordt je bewust van gewoontes en/of gedachten, die je wellicht geen goed (meer) doen. Je leert jezelf kennen en gaat keuzes maken, die jou beter passen, zodat je wordt en accepteert wie je ten diepste bent.

Gouden tips voor jongvolwassenen

  • Pieker je ergens over? Praat of uit je gevoelens bij iemand die je vertrouwt. Ook als er niet direct een oplossing is; je zal merken dat het oplucht.
  • “Hulp vragen is moedig en krachtig.”
  • Negatieve gedachten kan je omzetten naar positieve gedachten. Jij bent namelijk niet je gedachten, maar de persoon achter je “denken” dat ben jij.
  • Je komt zelden terecht waar je heen wilde gaan; je komt altijd terecht waar je moet zijn.

Gouden tips voor ouders van jongvolwassenen

  • Ga de uitdaging aan om je kind met aandacht en betrokkenheid te blijven volgen in zijn/haar ontwikkeling en blijf in gesprek met hem/haar hoe lastig soms ook.
  • Praten begint met luisteren. Belangrijk is een open mind, zodat je met volle aandacht kunt luisteren. En luisteren zonder oordeel is een hele kunst.
  • Een ik-boodschap werkt meestal beter dan een jij-boodschap. Komt je kind te laat thuis zeg dan niet: “Hoe durf je zo laat thuis te komen. Ga onmiddellijk naar boven!” Een ik-boodschap werkt beter: “Ik vind het niet fijn, dat je zo laat thuiskomt. Ik maak me dan ongerust en denk dan dat er iets ergs gebeurd is. Wat is er gebeurd?” Je kind voelt zich in dit laatste voorbeeld niet zo aangevallen en zal makkelijker uitleg geven en je begrijpen.
  • Accepteer, dat je puber sommige dingen niet (meer) met ouders je wil bespreken.

Wil je meer informatie? Neem contact op.